Bardzo często stosuje się pojęcia trawienie (wytrawianie) i pasywacja zamiennie, sugerując że oznaczają to samo. W rzeczywistości jednak trawienie stali oraz pasywacja to dwa oddzielne procesy.Sam proces pasywacji bez wcześniejszego wytrawienia stali może nie być możliwy do zrealizowania. Ponadto, w zależności od zastosowanej metody (np. wytrawiarkami elektrochemicznymi) możliwe jest przeprowadzenie jednocześnie trawienia i pasywacji stali. Natomiast w przypadku obróbki zanurzeniowej oddzielnie przeprowadza się trawienie, a następnie w oddzielnej kąpieli proces pasywacji.

Wytrawianie i pasywacja są to więc dwa różne procesy stosowane w obróbce stali nierdzewnej, mające na celu poprawę jej właściwości, w tym odporności na korozję. Oto główne różnice między nimi:

Wytrawianie stali nierdzewnej

Wytrawianie to proces chemiczny, w którym powierzchnia stali nierdzewnej jest trawiona i usuwane są z niej określone warstwy, zwykle przy użyciu kwasu. Celem wytrawiania może być poprawa estetyki poprzez zmianę faktury powierzchni lub usunięcie zanieczyszczeń np. po procesie spawania. Wytrawianie może być również stosowane do przygotowania powierzchni przed malowaniem lub innych procesów wykończeniowych. Podsumowując, wytrawianie stali nierdzewnej zmienia jej powierzchnię poprzez usuwanie materiału, ale niekoniecznie zwiększa jej odporność na korozję.

Pasywacja stali nierdzewnej

Pasywacja to proces, w którym powierzchnia stali nierdzewnej jest pokrywana cienką warstwą tlenku, zwykle chromu, który występuje naturalnie w stopie stali nierdzewnej. Tlenek chromu tworzy na powierzchni stali barierę ochronną, która zapobiega dalszej korozji. Pasywacja może być przeprowadzana poprzez zanurzenie stali w roztworze chemicznym lub stosowanie specjalnych metod elektrochemicznych. Głównym celem pasywacji jest zwiększenie odporności stali nierdzewnej na korozję poprzez utworzenie trwałej i skutecznej warstwy ochronnej.

Podsumowując, główną różnicą między wytrawianiem a pasywacją stali nierdzewnej jest sposób, w jaki te procesy zmieniają jej powierzchnię oraz cel, jaki chcemy osiągnąć. Wytrawianie usuwa materiał (usuwanie zabrudzeń termicznych i tlenków po procesie spawania) oraz może zmieniać wygląd powierzchni, podczas gdy pasywacja tworzy warstwę ochronną (tlenek chromu) w celu zwiększenia odporności na korozję.